Rustig dagje

Daar zijn we weer, het is nog steeds aan het regenen en het is inmiddels half 10.
We besluiten Boston op deze manier niet meer te bezoeken, geen genot om in de regen in een stad rond te sjouwen, dus we gaan alvast maar een stuk rijden richting New York want de vakantie is bijna ten einde, helaas!
We gaan in Nantasket een oude carrousel bezoeken, deze was echter nog niet open, eindelijk is het gestopt met regenen, dus we besluiten een stuk langs het strand te gaan wandelen, heerlijk, wat een uitzicht, het is nu een stuk helderder.
Er liggen erg grote schelpen op het strand, prachtig die heb ik bij ons nog nooit gezien. Het is walvissengebied, dus vinden we ook een tand, das toevallig.
Om 11 uur gaan we naar de carroussel, wat een prachtig oud model, er is ook een feestje, de plaatselijke bibliotheek bestaat 100 jaar (bij ons kan ik me dat niet voorstellen??), dus allerlei festiviteiten. Je kunt zelfs een van de paarden adopteren(250$).
We rijden verder en stoppen om de USS Salem te bezoeken, een van de oudste voormalige Marine oorlogsschepen van de US. Het heeft nooit een schot gelost, het was het vlaggenschip met de kapitein en admiraal (commandership), is wel in Vietnam geweest. Het is al een stuk warmer geworden inmiddels. We lopen rond,het is super groot, veel kanonnen, veel slaapplaatsen een kantine, het heeft zelfs een operatiekamer met beenbeugels??? Nou hoe dat komt weten we nu ook, er is ergens een aardbeving geweest en toen is dit schip alle vrouwen en kinderen daar op gaan halen, er moesten ook vrouwen bevallen en behandeld worden, vandaar deze stoel, normaal gesproken zijn hier anders geen vrouwen aan boord geweest.
Tegelijkertijd zijn er met ons grote groepen scouting uit Connecticut aan boord, ze blijven slapen en beleven en leren een hoop op het schip, krijgen ook rondleidingen en noem maar op.
We eten wat (pretzel met iets teveel zout, wat valt dat zwaar) en gaan dan na 2 uur van boord een interessante belevenis.
Gelukkig hoeven we niet zover te rijden, ik zie ineens een mooie kerk en vraag Marcel of we kunnen stoppen.
We blijken in Qincy te zijn, de geboorteplaats van 2 presidenten John Adams(eerste vice president en tevens 2e president van de USA) en zijn zoon John Quincy Adams (de 6e president van de USA, heel vooruitstrevend, had beter in deze tijd kunnen leven). We bekijken even de begraafplaats, en zien een bezoekerscentrum, alweer!
Door naar de kerk, super oud, helemaal opnieuw opgebouwd, alleen de vaan en een paal zijn nog over uit de vroege tijd. In deze kerk liggen de beide presidenten ook begraven, met hun vrouwen, het is wel apart we denken dat het lijkt op de Nieuwe Kerk, we hebben de graven ook aangeraakt. De vrouw van John Quincy Adams was Engelse en ze wilde hier niet begraven worden, er is niet aan haar laatste wens voldaan. Zij is de enige presidentsvrouw uit een ander land.Dus zomaar even de graven van 2 presidenten bezocht , nou zoveel graven van Nederlandse premiers hebben we nog niet gezien!
In de kerk is ook een prachtig plafond, bloemmotief, geweldig om te zien. We gaan met een speciaal gevoel weer verder richting naar Niantic, onze volgende verblijfplaats.
We slapen in motel 6, wordt met een 7,5 beoordeeld, ik weet niet waarom, geen gratis wifi (dat hadden ze wel maar motel 6 begrijpt de F in Wifi niet = Free), vies sprei, geen ontbijt, zwembad is er maar niet te gebruiken, het is nu toch wel warm. Dus was lekker geweest. Heb deze vakantie niets sportiefs gedaan, niet gesport of gezwommen, dat wordt straks afzien!! En die kilo's er weer af krijgen......
We lopen een een eindje, volgens mij denken de Amerikanen dat we gek zijn, er loopt echt niemand!
Zien een Italiaans restaurant, echt fantastisch gegeten en ik heb een huisgemaakte Sangria erbij gedronken, het is niet te beschrijven, het water loopt me nog uit de mond.
Daarna teruggelopen, ff gelezen en toen naar de Starbucks, een heerlijke thai latte thee en geinternet, althans Marcel, ik krijg geen ontvangst.
tot morgen, voor de laatste autorit naar NewJersey Newark.

groetjes M&M