13-01-2011

Hoi allemaal,

Donderdag 13-01-2011

Het is vandaag ‘pompendag’, dwz we gaan naar Kayon voor het bezichtigen van de touwpomp. De hele buurt is weer op de been en ontvangt ons hartelijk waar we aan mee doen. “Hallo, hallo” is het liedje en dat slaat oa op het gebruik van de mobiele telefoon. Of all things, Mevrouw Elisabeth doet ook mee en legt ons uit wat het liedje betekent. We doen natuurlijk volop mee en dat maakt het heel gezellig. In dit dorp woont Hamidou, die gesteund wordt door iemand uit Geldrop. We maken een foto van hem en zijn gezin. Ondertussen krijgen we kippen aangeboden en frisdrank.
Op weg naar de pomp stoppen we om te kijken waar er krokodillen zitten, dat is namelijk het geval. Er zijn rotsachtige schuilplaatsen, gaten gemaakt in de kleiachtige oever, daar zouden 12 beesten wonen. Jammer dat we geen krokodillen zien, de gaten en voetstappen zien we wel degelijk. Niemand weet hoe die beesten hier gekomen zijn en ook niet of ze ooit nog zullen verdwijnen. Tip van Simon: krokodillenvlees is heerlijk dus maak er iets lekkers van. Goed idee, dan ben je ze meteen kwijt en je houdt er nog wat aan over ook. Maar dat idee moet nog worden uitgewerkt. Boully (bassin) staat al erg laag, probleem voor de nabije toekomst.
Op naar de pomp lafia (lafia betekent leven)waar we naar toe lopen. Jammer genoeg is ie stuk, het touw is eraf en ook de zwengel was niet goed meer. Deze pomp is in 2009 aangeboden door een basisschool uit Vught waar de kleinkinderen van Piet Bakker op zitten. De pomp staat op een betonnen waterpomp en is 35 m diep. De helft ligt open en dat is jammer want daardoor komt er troep in. Nu haalt de bevolking op de ouderwetse manier water met emmers. We krijgen weer cadeau’s mee in de vorm van. Jawel, de beroemde Burkinese kippen en hanen, drie stuks.
’s Middag gebruiken we thuis de lunch, soep met kip en brood. Vanmiddag naar de tuinen van de Chef in Zimtanga, waar we even kijken. We zien vooral rode uien en harcots verts, die worden verbouwd en geëxporteerd. Dan gaan we naar de pomp in Batanga waar we schrikken van de omstandigheden: de kinderen met name zien er niet goed uit en zijn vies. Sommigen hebben wondjes aan hun benen en kapotte benen. Ook deze pomp is stuk. ZWO heeft in 2009 deze pomp al gerepareerd maar nu ligt ie alweer stil, vanaf een paar maanden. Het muurtje eromheen is ook helemaal gesloopt en er ligt veel viezigheid. We vragen ons af waarom het er zo uitziet en vragen dat ook aan de oudsten van het dorp. Die geven geen antwoord. Simon en Elisabeth leggen uit dat het wel hun verantwoordelijkheid is en dat we verder niets voor hen kunnen doen wanneer ze denken dat wij alle problemen wel een keer zullen oplossen. Ook hier krijgen we vier kippen als blijk van waardering maar we hebben zelf e naar gevoel over dit gebeuren.
Hierna bezoeken we de Tuinen van de vrouwen van Zimtanga. De eerste dieselmotorpomp is daar 27 jaar geleden aangeschaft door ZWO en werkt prima. 15 hectare grond wordt bewerkt dmv irrigatiekanalen. Het ziet er prachtig uit, vooral met het water en de heuvels op de achtergrond, heel mooi. Lianne bewerkt nog met een van de vrouwen de grond om onkruid eruit te halen. Het is een groot project en werkt uitstekend. Na deze verademing rijden we naar Dougré waar Lianne van een jonge moeder de baby mag lenen omdat ze wil weten hoe dat voelt in de draagdoek op de rug. Viel niet tegen, schattig kindje, daar lag het aan. Uiteindelijk begon ie toch te huilen.
Op naar andere tuinen in Dougré, die nog beginstadium zijn. De pomp is er al vanaf 2005 met microkrediet verkregen. WE krijgen hier weer de vertrouwde toespraakjes van Elisabeth en het dankwoord van Simon. En dan weer de onvermijdelijke kippen, 5 stuks dit keer. Nog net op tijd voor het donker zijn we thuis en kunnen zelfs nog een foto van de zonsondergang nemen.
De leraren van de basisschool van Zimtanga komen op bezoek en brengen een leuk cadeau voor Lucy mee, de schriftjes van hun leerlingen,vol met tekeningen voor de school in Geldrop. Het verhaal van deze lange en boeiende dag is nu voorbij. Welterusten.

groetjes Marjon