Donaudelta

Nou dat is een keer super, uitslapen! Niet om 6:30 op maar een klein uurtje later.
En een jeuk dat ik heb gehad, ben gisterenavond helemaal lekgestoken toen we na het eten nog ff langs de boulevard gingen lopen, vreselijk, hele zwerm muggen, op mijn gezicht en benen, flink wat bulten das jammer!
We ontbijten lekker en zorgen dat we om 10 uur bij de receptie zijn om te vertrekken!
We lopen naar onze boot, daar stappen we met nog 2 groepen op, voor een tocht van ja geloof het of niet 6 uur. Het is dan wel inclusief lunch.
Het is wel een uniek natuurgebied dat door Unesco wordt beschermd. Er zijn meer dan 300 vogelsoorten te vinden met name tijdens migratie naar andere werelddelen, de meeste broeden hier ook. En welke wij natuurlijk het liefste willen zien is natuurlijk de Pelikaan!!
De tocht is prachtig maar heeft toch ook wel iets weg van de Biesbosch in Nederland. Veel bomen, groen, kokmeeuwen, ibissen en gelukkig ook veel Pelikanen. Er is ook een aparte zone waar de Pelikanen broeden, dit is echt verboden terrein, Pelikanen schrikken en vliegen weg, ze komen dan nooit meer terug, dus jongen zouden sterven, dat mag niet gebeuren. We zien ze wel prachtig vliegen in formaties in de lucht, wat een mooie vogels.
Er zitten ook veel vissers langs het water, moeten eigenlijk een vergunning hebben maar de politie kan niet overal zijn, dus vaak illegaal, we komen er langs een die echt een hele grote vis vangt, wat niet zo moeilijk is als er zo'n 65 soorten vissen in de Donau te vinden zijn.
Er zijn zelfs zelfgebouwde primitieve hutjes te vinden, ik zou er niet willen zitten, na een dag ben ik al opgevreten door de muggen!
Na ongeveer 2 uur gaan we lunchen, voorgerecht met vis en hoofdgerecht ook, het was redelijk. wel gezellig zitten kletsen.
De boot heeft stil gelegen tijdens het eten, na ongeveer een uur ging die weer varen, we moesten ook weer eens stuk hetzelfde terug.
Heb hele grote vissen zien zwemmen en een slang, wat wil ik nog meer, Bij terug varen naar de haven zien we ook nog een deel van de oude Roemeense vloot liggen, nog een paar mooie kerken en uiteindelijk zijn we om half vijf terug op de plaats van vertrek. Het was een mooie tocht maar hij had wat korter gemogen.
We kopen nog wat souvenirs/kaarten onderweg , drinken een borrel bij het hotel, waar ik naar beneden ga bij de receptie om stukjes te schrijven, want op onze kamer is de Wi-Fi niet echt heel goed. Lekker gegeten en we gaan maar niet meer naar buiten want ik ben als de dood dat ik nog vaker gestoken wordt. Morgen is het wel weer vroeg vertrekken dus maak het alweer niet te laat!
groetjes..

Extra info:
Dit landschap is uniek in Europa. De delta bestaat uit een oppervlakte van bijna 450.000 hectare (plus 120.000 hectare op Bessarabisch gebied) en dijt nog steeds uit. Het wordt gevormd door de topzware Donau, die al duizenden kilometers achter de rug heeft. Deze splitst zich vlak bij Tulcea in twee brede stromen.
De Chilia-arm vormt in het noorden de grens met Bessarabië. Deze arm transporteert 63 procent van al het Donauwater (5000 m3 per seconde), maar is vanwege zijn vele kronkels niet geschikt voor de scheepvaart. De Tulcea-arm stroomt in zuidoostelijke richting en deelt zich al snel in de Sfîntu Gheorghe-arm en de Sulina-arm, de belangrijkste voor het zware scheepsverkeer. Uniek is hier het netwerk van stroompjes, meren en moerassen.
Het is een landschap dat voortdurend van vorm verandert en waarvan slechts 16 procent nooit onder water komt, de rest bestaat uit water, riet en drijvende eilanden.
De antieke geschiedschrijvers Herodotus, Strabonus en Plinius de Oudere maakten al melding van dit landschap. In hun geschriften heeft de rivier soms wel zeven armen. Deze oude heren hebben waarschijnlijk niet verkeerd geteld. want de Donaudelta is een van de jongste landschappen in Europa - het landschap verandert steeds, zelfs binnen een jaar , door overstromingen en erosie.
De delta groeit ook jaarlijks aan met circa 40 m. Bovendien zijn er meer dan 100.000 ha drijvende rieteilanden, de zogenaamde plaur, die zich steeds weer opdelen.

In dit oerwoud van riet, rietgras, wilde appel- en perenbomen, moeraspopulieren, wilgen en slingerplanten nestelen de laatste pelikanen van Europa.

Zo nestelt aan het Roscameer de laatste wilde kolonie roze pelikanen (4.000 stuks in 1994) en worden in de hele delta visarenden, ibissen, lepelaars en ooievaars aangetroffen. De delta is nog steeds met meer dan 300 soorten een van de grootste vogelparadijzen der aarde.

De mensen hier leven bijna uitsluitend van de visvangst (de rijkdom is al legedairisch, er zijn circa 100 soorten). De verscheidenheid aan vis-, insekten- en (water)zoogdiersoorten die het gebied ook nog kent - wolven, vossen, wasberen, wilde katten, snoek, steur en nog veel meer - en de ruim 1.100 plantensoorten die men hier aantreft, maken het deltagebied tot een droomwereld voor natuurliefhebbers.

Er zijn een paar kleine akkers en wat veeteelt op de grindul, kleine hoger gelegen stukken land die zelden onder water komen te liggen.
De vissers die hier hun netten uitgooien zijn meestal Lipoveniërs, die 200 jaar geleden hun Russische vaderland hebben verlaten. Cisek beschrijft ze als 'mannen zo sterk als een paard'. De Roemeense Olympische winnaars in het kajak- en kanovaren komen uit dit deltagebied.

http://www.romania-pele-mele.ro/images/deltamap1.JPG